De trailer zag er al veelbelovend uit en de film maakt dat ook waar. Clouds of Sils Maria is een spiegelpaleis van een film waarin verhaallijnen tegenover elkaar staan en naar elkaar verwijzen en referenties alle kanten uit gaan. Binnen de ene verhaallijn, naar de andere maar ook naar de echte levens van de acteurs en de regisseur.
Regisseur Olivier Assayas schreef ooit Rendez-Vous (1985), de film die Juliette Binoche op de kaart zette. Hier speelt Binoche de geslaagde actrice Maria Enders die 20 jaar na haar debuutfilm Maloja Snake gevraagd wordt om die film nog eens over te doen, maar dan in de rol van haar tegenspeelster destijds. In Maloja Snake valt de oudere Helena voor de jonge Sigrid. Sigrid wijst haar af, met fatale gevolgen. Net als Enders is ook Binoche een geslaagd actrice met een flink filmverleden, een diva met aardse trekjes. Haar tegenspeelster in Clouds is de Twilight-ster Kristen Stewart, die net als Binoche en Enders jaren geleden, reeds op jonge leeftijd door brak. Ze is Enders personal assistant Valentine, een rol die zo ver gaat dat ze samen gaan skinny dippen en waarin Val met Maria de scriptreadings doet. In die hoedanigheid loopt hun samenspel over in het spel tussen de personages uit Maloja Snake. Hierin kronkelen feit en fictie steeds door elkaar heen omdat er ook tussen Maria en Val een aantrekken en afstoten is, net als tussen Helena en Sigrid.
Van films over films en films over de oudere acteur/actrice die de hete adem van de jeugd voelt en zich niet meer geliefd waant, zijn er al veel. Denk aan oude voorbeelden als A Star is Born, Sunset Boulevard en Postcards from the Edge maar ook aan het verse Maps to the Stars. Assaysas weet er toch een eigen draai aan te geven door zijn prachtige locatie-opnames in Zwitserland en het tot het uiterste doorgetrokken spiegel/echo/Droste effect dat hij creëert. Maar het sterkste punt van de film is toch het samenspel van Binoche en Stewart. De eerste is een ster die niet te beroerd is om alle remmen los te gooien en een schaterlach heeft die zo aanstekelijk is dat je niet anders dan mee kan doen. En de tweede (ook al zo goed in On the Road) laat weer eens zien wat een ijzersterke actrice ze is. Met een finesse en terloopsheid waar je stil van wordt maakt ze van de vlijmscherpe Valentine het hart van deze bijzondere film.