Een publieksfilm van Steve McQueen. Althans, zo wordt ie wel genoemd. 12 Years a Slave won 3 Oscars dus eigenlijk was hij al een publieksfilmer, maar toch zijn er duidelijk verschillen. De misdaad als basismotief, inclusief de bijbehorende actiescenes maken Widows meer een publieksfilm. Ook is er ruimte voor seks en heeft hij met Liam Neeson in een van de hoofdrollen een acteur gecast die van publieksfilms met veel geweld zijn handelsmerk heeft gemaakt.
Maar Widows is toch heel anders dan Taken en consorten. McQueen geeft veel ruimte aan karakterontwikkeling en kleine intieme scenes. Hij opent met een seksscène tussen Neeson en Viola Davis, waardoor hij twee vliegen in een klap slaat: seks tussen oudere mensen en interraciale seks. Ook zijn de vooroordelen waarmee jonge zwarte mensen in de stad te maken krijgen voor hem een niet te mijden thema. Widows kent meerdere verhaallijnen die elkaar soms rechtstreeks raken maar soms ook alleen zijdelings. Door de vermenging van lokale politiek doet de film soms denken aan The Wire. Wat Widows bijzonder maakt is die vermenging van misdaad en sterke karakters en het feit dat de nadruk bij een heistfilm als deze nu eens niet ligt bij de slimme manier waarop die wordt uitgevoerd. De dames moeten het doen, tegen wil en dank en met als enige doel overleven.