Prince of the City

Schitterend portret van een police detective in de special investigations unit van de NYPD. Hij streed tegen de corruptie in het korps door de Chase commission (een unit van de FBI) van informatie te voorzien die hij via een opnamemicrofoon onder zijn kleding verkreeg. De agenten waren zeer vrij in het invullen van hun rol en gebruikten onconventionele methodes om hun doelen te bereiken. Dat ze zichzelf daarbij geregeld wat toestopten was in hun ogen niet meer dan logisch. Vergelijk het met het Interregionaal Recherche Team en de affaire die daaruit voorrolde in de jaren 90.

Een erg sterke hoofdrol van Treat Williams als agent Danny Cielo, maar na deze film heeft hij weinig interessants meer gedaan. Sidney Lumet laat, na al eerder een andere film over deze materie gemaakt te hebben: Serpico, zien dat hij een meesterlijk oog heeft voor de kameraadschap en loyaliteit maar ook de achterdocht en haat onder de politie in The Big Apple. Cielo is (daarin verschilt hij nogal van Frank Serpico) een agent die voortdurend in strijd met zichzelf is of hij wel op de goede weg is. Hij blijft steeds iets dubbelzinnigs/schizofreens hebben, en als kijker kom je nooit achter zijn echte motieven. Hij heeft zelf natuurlijk ook jaren geproefd van de geneugten die er bij zijn positie horen, en het is voor hem steeds zoeken naar wat het verschil is tussen goed en kwaad.  Dat maakt zijn strijd een zeer boeiende. Prince of the City doet, mede door de grote deels onervaren cast (ruim 100 rollen!) en de vele locatie-opnamen, haast documentaire-achtig aan waardoor alles zeer realistisch overkomt.
De film is gebaseerd op het boek van Robert Daley over Robert Leuci.