Uitgedaagd door de giallo hommage Amer, en mijn recensie daarvan, duik ik in de archieven van dit genre. Het werk van Dario Argento, Mario en Lamberto Bava en deels ook Lucio Fulci ken ik wel, maar er valt hier nog veel meer te ontdekken. Ik zag eerder La coda della scorpione, van Sergio Martino, en ook Torso is van zijn hand.
Suzy Kendall is een Britse studente in Rome die studentes om zich heen slachtoffer ziet worden van een serial killer. Om zichzelf te redden vertrekt ze naar een afgelegen villa met 3 studievriendinnen. Uiteraard volgt de van een kenmerkende zwart/rode sjaal voorziene moordenaar het groepje.
Van alle vrouwen die Martino in Torso volgt is Suzy Kendall de enige die haar kleren aanhoudt. De studentes houden er nogal een losbandige levensstijl op na, maar worden daar volgens de beste slashertraditie flink voor gestraft. Hoewel de plot flinke gaten kent en de motieven en methodes van de moordenaar volkomen belachelijk aan doen, is dit geen probleem om flink van Torso te genieten. Martino tovert een aantal nagelbijtende en originele scenes uit de hoge hoed. Met als hoogtepunt een zich doodstil houdende Kendall die zich schuilhoudt in een hoek als de moordenaar haar 3 vriendinnen met een beugelzaag in stukken zaagt. Een goede indicatie van het geweld in deze film dat duidelijk niet voor de fainthearted is.