3/5 

Grappig is de nieuwe film van Ken Loach zeker, maar de plot is nogal ongeloofwaardig en zit vol gaten. Ik heb me niettemin prima vermaakt.

Robbie heeft nogal een kort lontje en hij slaat er bij het minste of geringste op los. Ondanks een flashbackscene in de film waar dit duidelijk wordt blijft dat vrij ongeloofwaardig. Hij is niet al te groot, kijkt lief uit z’n ogen en je zou hem echt een normaal leven gunnen. Met zijn hoogzwangere vriendin en ver weg van de slechte invloeden in de mindere buurten van Glasgow. Van de rechter krijgt hij nog  1 kans en hij komt er af met een flinke dosis ‘community work’. Samen met een ander groepje verschoppelingen gaan ze buurthuizen schilderen, begraafplaatsen schoonmaken en andere klusjes doen die hen weer moeten leren wat regelmaat en verantwoordelijkheid inhouden. Als hun begeleider ze meeneemt naar een whiskydistilleerderij slaat bij Robbie de vonk over en raakt  gefascineerd door Schotlands belangrijkste exportproduct. Als er een zeer zeldzaam vat geveild gaat worden rijst er een plan bij hem om echt te kunnen ontsnappen aan zijn verleden.

Loach staat bekend om zijn mix van sociaal (kitchen sink) drama en humor, waardoor zijn films een unieke bitterzoete toon hebben die erg aangenaam is. Ondanks een aantal confrontaties in het begin blijft de toon in The Angel’s Share toch vooral licht en bij vlagen zelfs erg grappig. De overgang van de ellende in Glasgow naar de kameraadschap en kilthumor in het whiskeyplan krijgt Loach niet echt rond, waardoor de film in 2 delen uiteenvalt. Daatdoor is de film toch net wat minder dan zijn vorige, Looking for Eric.