Het is wel te merken dat Steven Spielberg hier als producent een grote vinger in de pap heeft gehad. Super 8 is in alles een ode aan zijn films uit de periode 1977-1985, als regisseur maar ook als producent, waarin SF- en adventure-elementen gecombineerd worden met jeugdige branie, family values en het leven in smalltime america. Denk Close Encounters of the Third Kind, ET, Poltergeist, Gremlins, The Goonies en Back to the Future.
Maar dit is een film van JJ Abrams. Een regisseur met veel talent die ditmaal gekozen heeft een film te maken die volledig de platgetreden paden bewandelt en zich naadloos voegt in het oeuvre van zijn mentor. Alsof ik een Spielbergclassic ontdek van 30 jaar oud die niemand ooit gezien heeft. Dat heeft wel iets charmants maar het roept vooral de vraag op: waarom?
Los daarvan is Super 8 een prima gemaakte SF film met een aantal zeer geslaagde actiescenes. De jeugdige acteurs doen het redelijk, al balanceren ze gevaarlijk op de rand van aandoenlijk en uiterst irritant pubergedrag. De plot laat af en toe behoorlijk grote gaten vallen en op het eind wordt alles zo kortdoordebocht afgehandeld dat ik het idee krijg dat er een kwariertje uitgeknipt is. En dan nog iets: waarom spelen dit soort films zich zo vaak af in Ohio? Het lijkt erop dat deze staat het ultieme symbool is van het Amerika van de gewone man en de onbezorgde jeugd.
Bijzonder trouwens om Kyle Chandler, coach Eric Taylor in Friday Night Lights, eens in een hoofdrol te zien. Al vind ik dat sheriff-pak toch niet echt bij hem passen.