Nog een film over de oorlog tegen het terrorisme? Jawel, en het is niet de beste. Maar ja, het valt ook niet mee om een sterke film te maken en tegelijkertijd inzicht te verschaffen in een ethisch mijnenveld als dit. De van oorsprong Zuid-Afrikaanse regisseur Gavin Hood heeft kwaliteiten die ook Hollywood heeft onderkend. Hij brak door met Tsotsi, en kreeg toen de kans een film over de rol van de Amerikaanse overheid in de strijd tegen het terrorisme te maken: Rendition.
Via diverse verhaallijnen, erg in tegenwoordig, laat Hood zien hoe sterk verweven de levens en motivaties kunnen zijn van de meest uiteenlopende personages. Zo is de Amerikaanse Isabella Fields (Reese Witherspoon) getrouwd met de Egyptenaar Anwar El-Ibrahimi. Als deze chemicus terugkeert van een conferentie in Zuid-Afrika wordt hij op het vliegveld van Chicago opgepakt en ondervraagd. Hij blijkt namelijk diverse malen gebeld te zijn door een terrorist die voor de VS steeds bedreigender wordt. Anwar ontkent in alle toonaarden, maar dat weerhoudt de CIA er niet van hem een zak over zijn hoofd te trekken en hem op een vliegtuig naar ‘ergens in Noord-Afrika’ te zetten. Overigens pas na autorisatie door het ijzige hoofd van de CIA, gespeeld door de immer indrukwekkende Meryl Streep. In het bijzijn van de door omstandigheden tot hardliner gepromoveerde penpusher Jake Gyllenhaal wordt hij daar door de plaatselijke in dienst van de VS zijnde hoge pief gemarteld. Hij moet immers duidelijkheid verschaffen over die telefoontjes. En als er levens op het spel staan is veel geoorloofd. Althans, volgens een regel die nog onder het Clintonregime is ingevoerd waarbij dit kidnappen en ‘ondervragen’ geautoriseerd is als de omstandigheden daar om vragen.
In een andere verhaallijn wordt een jong stel gevolgd waarvan de jongen langzaam radicaliseert tot een Islamfundamentalist. Ook volgt Hood de radeloze Isabella die zich op een jeugdvriend (Peter Sarsgaard) werpt die assistent is van een senator (Alan Arkin). Witherspoon heeft een ondankbare rol, maar het zijn vooral Sarsgaard en Arkin die indruk maken.
Zolang de actie gaande is blijft Rendition aangrijpend, maar het wordt al snel duidelijk dat het de makers niet te doen is om een genuanceerd debat rond mensenrechten en de morele kaders waarbinnen een rechtssysteem zou moeten fungeren. Het lot van Anwar is vreselijk en zijn acteerprestatie en de martelingscenes in de kelder vormen het sterkste punt van de film. Maar Hood en zijn scenaristen kiezen uiteindelijk voor de makkelijke uitweg omdat Gyllenhaal last krijgt van zijn geweten. Niet dat dit te zien is, want Jake ondergaat alles met een emotieloos gezicht.
Als Jake gebeld wordt door Meryl vraagt ze hoe alles er voor staat. Het is voor hem allemaal nieuw zegt ze.
“Yeah, this is my first torture” antwoordt Gylllenhaal.
“The US does not torture” zegt Streep.
Uit die spagaat komen het land en de film uiteindelijk niet.
Hood koos eieren voor z’n geld en wierp zich op een project waar hij geen last heeft van ethiek: Wolverine.