West-Virginia, de jaren 20. Destijds was dit gebied nog vrij onherbergzaam en de industriële ontwikkeling concentreerde zich volledig op de mijnbouw. Die was in handen van een aantal grote ondernemingen die er alles aan deden die controle te behouden. Werknemers hadden nauwelijks rechten, hun gereedschap moesten ze in winkels kopen die eigendom waren van het bedrijf, en ook voor hun huisvesting waren ze aangewezen op hun werkgever. Een mogelijke opstand hiertegen werd hardhandig de kop ingedrukt. Maar langzaamaan beginnen de verhoudingen zich te wijzigen, onder invloed van de opkomende vakbonden.
In John Sayles‘ Matewan is dit begin te zien, met een vakbondsman die in het gehucht Matewan arriveert om daar de arbeiders te verenigen. Prachtige en sfeervolle film die op een subtiele manier de veranderingen laat zien die zijn komst veroorzaakt. Uit angst voor repressie durven veel mijnwerkers zich aanvankelijk niet aan te sluiten, zeker als er een aantal ‘handhavers’ van de company arriveert. In vroege rollen zijn Chris Cooper, Mary McDonnell en David Strathairn (die 20 jaar later pas een echte hoofdrol kreeg) te zien. Mooie camerawerk ook van Haskell Wexler dat sterk doet denken aan zijn werk voor Days of Heaven.
