Een ding moet ik Steven Soderbergh toch keer op keer nageven: hij heeft lef. Behind the Candelabra, zijn nieuwste, gaat over de relatie tussen Liberace en zijn veel jongere minnaar Scott Thorson. Niet bepaald mainstream zeg maar. Magic Mike is dat wat meer maar met het wel en wee van een mannelijke groep strippers trek je toch ook niet echt een miljoenenpubliek. Maar dat hoeft ook niet. Dit is voer voor fijnproevers.
Dat klinkt raar. En een een groot deel van de film draait ook om echt om seks, erotiek en uitzinnige optredens van hitsige mannen voor evenzo opgewonden vrouwen. Het stripteam staat onder leiding van Dallas (Matthew McConaughey), een ervaren rot die weet hoe hij vrouwen moet entertainen. Magic Mike, de ster van zijn show, neemt een jonge protegé onder zijn hoede. Deze Adam is aanvankelijk, uiteraard, wat schuchter maar blijkt talent te hebben. Maar met zijn groeiende zelfvertrouwen groeit ook de twijfel bij Mike. Wil hij eigenlijk wel door met dit op het eerste gezicht zorgeloze leven?
De trigger is, zoals zo vaak, een vrouw. Brooke (Cody Horn), de zus van Adam bij wie hij inwoont, moet weinig hebben van dat gestrip. Maar ze heeft wel een klik met Mike. Als ze een keer komt kijken naar de show ziet ze zijn performance en Soderbergh (hij is zelf ook cameraman) vangt op prachtige wijze de twijfel die in haar rijst. Ze wil eigenlijk weg maar is niet in staat zich los te rukken van wat ze ziet. Horn speelt dat prachtig. De gesprekken tussen Brooke en Mike zijn voor mij de kern van film. Heel naturel en gevat spelen ze het spel van aantrekken en afstoten, zonder in clichés te vervallen en doorspekt met humor. Horn is een actrice om in de gaten te houden. McConaughey is in dit soort rollen op zijn best. Als hij zijn kleren uit mag trekken en de ambitieuze maar ietwat dommige macho mag spelen. En passant leer ik ook nog van alles over deze business waarin alles draait om het krijgen en vasthouden van aandacht en, vooral, het verdelen van het verdiende geld. Magic Mike gaat niet zo diep op de existentiële twijfel in als bv Boogie Nights of The Wrestler maar ik mis dat niet echt. Een film met een hart en met veel mannelijk (en vrouwelijk) schoon.