Mad Men, seizoen 6

3.5/5 

Ik betrapte me tijdens seizoen 6 af en toe op de gedachte dat ik naar een soap zat te kijken. Of dat een foute of juist goede voorstelling van zaken was wist ik eigenlijk niet. Volgens Wikipedia is een soap een serie ‘waarin van dag tot dag de belevenissen van personen in een fictieve wereld worden gevolgd…. Vooral de emotionele interacties en de relaties tussen de hoofdpersonen staan in het middelpunt van de aandacht. Een aantal verhaallijnen loopt door elkaar en er is zelden een duidelijk eind aan de verwikkelingen’.

Die beschrijving klopt wel ongeveer. Vooral die diep emotionele situaties zijn voortdurend aanwezig. Don heeft een affaire met zijn buurvrouw en hun aantrekken en afstoten (Don wil zijn eigen familie niet kapot maken) loopt als een rode draad door dit seizoen. Maar hij is bij lange na de enige niet met emotionele problemen. Vrijwel iedereen maakt er een puinhoop van. Dubbellevens, sterfgevallen, affaires, verraad, verbitterdheid. Alles zit erin. Dat maakt dit seizoen af en toe tot een uitputtende ervaring. Mad Men is een soap geworden maar dan wel met de melodramatische kwaliteiten van de koning ervan: Douglas Sirk. De regisseur zou er vast goedkeurend naar gekeken hebben.

Tegelijk is de serie wel weer erg goed geschreven en verhaallijnen en personages worden op prachtige wijze gespiegeld. Met voorop de tegenstelling tussen Don en zijn ‘goede’ alter ego Ted. Die is een affaire begonnen met Peggy en dreigt op eenzelfde wijze als Don zijn eigen gezin de vernietiging in te helpen. Dan dient zich een uitweg aan, maar er kan maar een van de twee tragische figuren gebruik van maken. Wie zal dat zijn?

Mad Men is geankerd in de echte wereld, ditmaal het einde van de jaren 60 met de politieke onrust die daarbij hoort, maar tegelijk krijg je daar als kijker ook weer niet zoveel van mee. Het gaat vooral om de ondergang van Don Draper die als een lemming richting de afgrond dendert, daarbij woest om zich heen slaand en iedereen meeslepend in zijn val. Onderhoudend en goed gespeeld is het zeker maar het had af en toe wel wat lichter en minder ‘soapy’ gemogen.