Ik laat me niet uit over het waarheidsgehalte van deze serie. Daarvoor weet ik te weinig van het onderwerp en de personages. Er zullen zeker zaken niet kloppen en er zijn altijd mensen die hun eigen waarheid hier niet terug zien, zoals bv al eerder gebeurde bij De Oost. Maar als drama is De Joodse Raad (het ‘contactorgaan’ tussen de nazi’s en de Joodse Nederlanders) geweldig. Met een ijzersterke Pierre Bokma, als voorzitter David Cohen. Bokma speelt hem als een gepijnigde maar dictatoriale en plichtsgetrouwe man die in een onmogelijke positie terechtkomt en langzaam de vernieling in gaat. Tegenover hem staat zijn dochter Virrie (Claire Bender), die wel in verzet komt en Joodse kinderen redt uit de crèche bij verzamelplaats Hollandse Schouwburg (zie ook Süskind). Hun conflict staat centraal in deze qua acteerwerk en aankleding prachtige serie. Ook de rest van de cast is erg sterk met onder andere Malou Gorter, als medewerkster van Cohen die een soort geweten wordt dat zich niet het zwijgen laat opleggen, en Monic Hendrickx, als Cohens vrouw die de woede er wel uit gooit als hij dat niet wil doen.
De voornaamste taak van de twee voorzitters (professor David Cohen en diamantair en politicus Abraham Asscher, Jack Wouterse) is het soepel laten verlopen van de communicatie tussen de bezetter en de Joodse gemeenschap. Door deze taak op zich te nemen denkt Cohen kansen te zien om de zaak te traineren. Hij vermoedt namelijk dat de Duitsers de oorlog niet lang zullen volhouden. Maar dat laat op zich wachten en intussen gaat het van kwaad tot erger. Asscher en Cohen blijven echter vasthouden aan diplomatie, omdat ze met verzet niks zouden bereiken.
De heren worden steeds vaker op het matje geroepen door de nazi’s en krijgen bij elk bezoek te horen dat er nieuwe, verstrekkende anti-Joodse maatregelen gaan komen. Van het inleveren van iets dat op een wapen lijkt, tot stakings- en winkelverboden en het dragen van de davidsster. De twee voorzitters moeten het overbrengen aan hun achterban, wetende dat het niet de laatste maatregel zal zijn. Als een steeds strakker aangetrokken strop zien de Joodse Nederlanders langzaam alle hoop vervliegen. De leden van de Raad worden steeds bozer en wanhopiger maar Cohen blijft diplomatiek, tegen beter weten in. Dit kan gewoon niet waar zijn, denkt hij. Maar zelfs als kijker van nu, die weet hoe het allemaal is afgelopen, is het nauwelijks te bevatten.
Wat Bokma geweldig doet, is nooit echt helderheid bieden over wat hij denkt. Zijn David Cohen is een keurige man die in een surrealistische nachtmerrie belandt en als kijker ga je met hem mee. Je wil proberen te begrijpen wat er gebeurt en als kijker verplaats je jezelf in zijn dilemma’s. De Joodse Raad is een serie over een gruwelijke periode uit de geschiedenis waarin enorm veel geweld wordt uitgeoefend maar waarin nauwelijks bloed vloeit. Het geweld zit m in de manier waarop een complete gemeenschap langzaam wordt gewurgd en niemand daar iets aan doet of kan doen.