Het was heerlijk. Een hele dag zonder plan, zonder ook maar iets in je hoofd van wat gaan we doen. Zelfs geen was. Ook ontbijt hoefden we niet te regelen alleen op te halen van het ‘speedbuffet’, een efficiënte vorm om toch iets te eten voor de dag begint. Er was een -voor Amerikaanse begrippen- mini hotelkamer met een bed, een badkamertje en een bureau. Perfect om de hele dag een beetje te internetten, tv te kijken en dutjes te doen. Voor instante outdoorbehoeften was er een pool en een spa/ hottub, en voor het dempen van gaten in de maag, een 24 hour megasupermarkt op loopafstand.
Erik is wat woonwijken en gated communities in de buurt gaan stalken, terwijl ik met een Vanity Fair duik in de levens van Michael Jackson en Farah Fawcett. Ondertussen af en toe m’n Donna Karan kleedje passen, en hop weer het zwembad in. We hebben gepicknicked op bed met sushi en eindelijk weer eens witte (gekoelde) wijn gedronken. Wat een leven. Ik was er aan toe 🙂
[geo_mashup_map]