Vandaag opnieuw veel wind met minder zon, en weer aan de wandel. Dit keer met een groepje uit het hostel geleid door een locale enthousiasteling. Een leuke wetenswaardigheid: het feit dat op elk kruispunt in de stoeptegels de namen van de straten terug te vinden zijn. Op deze manier zijn ze voorbereid op een eventuele nieuwe aardbeving, zodat ze -als de stad er net zo gehavend uitkomt als in …- in elk geval hun straat terug kunnen vinden (ook als er dus niks meer van over is).
Ook het tram-museum bezocht, of beter gezegd: CABLE-CAR museum. Blijken die trams dus inderdaad door enorme ondergrondse kabels voortgetrokken te worden. Zeer boeiend, en zeer antiek. Sommige cable-cars moeten aan het eind van een route gekeerd worden om weer opnieuw van start te kunnen. Dit gebeurt via een draaiend platform op de weg. Zet zo’n bestuurder z’n tram op de handrem, stapt uit, duwt en trekt aan de tram totdat het platform gaat draaien. Eenmaal gekeerd stapt ie weer op, trekt aan de handel zodat ie aanhaakt op de ondergrondse kabels, en off we go.
Enfin, de enthousiaste tourguide heeft ons zo van 10 tot 14.30 intensief beziggehouden. Erik doet een powernap naast me, en ik zeg: lang leve m’n birkenstocks!!