Coffy (Pam Grier) is verpleegster maar ze heeft nog wel tijd over om slechterikken op te sporen en to kingdom come te jagen. Dit omdat die haar kleine zusje aan de drugs of andere familieden in de vernieling geholpen hebben. Dat gebeurt allemaal in de eerste 10 minuten. En dit doet ze in een kleedje dat haar weelderige vormen nauwelijks weet te bedekken. De toon van Coffy is daarmee gezet. Seks en geweld. En dat wordt alleen maar meer in deze klassieke blaxploitationwraakfilm.
Coffy is the real thing. Er zijn wel meer wraakfilms waarin zwarte wrekers in een orgie van geweld en borsten tekeer gaan, maar dit was toch echt de eerste. En samen met Super Fly en Shaft is het ook de beste. Regisseur Jack Hill maakte met Foxy Brown een sterke opvolger maar die haalt het toch niet bij Coffy.
Pam Grier is de ster. Mooi en meedogenloos. Met regelmaat naakt te zien maar Grier weet ook die scenes klasse mee te geven. Ze staat er boven. Niet de beste actrice van de wereld maar haar optreden heeft iets vanzelfsprekends en (inderdaad) aandachtstrekkends, waardoor je al snel vergeet dat de zinnen die eruit komen niet altijd even soepel gebracht worden. Mooie bijrollen ook voor Sid Haig (als de dommekracht met een mening Omar) en Robert DoQui (als de pimp King George). Die Doqui lijkt trouwens verdomd veel op Richard Pryor.
Coffy is een cynische film. Iedereen is uitschot hier en iedereen is alleen maar bezig de ander naar beneden te halen of te profiteren van andermans ellende. Coffy zelf is heeft ook haar zwakke kanten maar ze is verreweg het mooiste dat deze louche wereld te bieden heeft.