Of Orca The Killer Whale, zoals de film ook wel heet. In de slipstream van de enorme blockbuster Jaws probeerde menig producent een graantje mee te pikken van dat enorme succes. Daardoor doken er ineens allerlei films op waarin de antagonist een sea creature was. Producent Dino de Laurentiis en scriptschrijvers Luciano Vincenzoni en Sergio Donati (eerder succesvol met Sergio Leone) bedachten dat er maar een dier was met meer tanden en een even zo sterke aantrekkingskracht: een orca.
Als visser en haaienjager Richard Harris vrouw en kind van een orca vangt en doodt, is dat mannetje nogal pissed off. Hij neemt dan o0k het recht in eigen hand in een redelijk bizarre variant op Death Wish. Het team weet er ook nog een stevige ecoboodschap in te verpakken, maar Orca blijft toch vooral een wraakfilm.
Hoe slecht de film ook is, ik heb er toch een zwak voor. Juist vanwege dat totaal rare uitgangspunt van een superintelligente orca die in z’n eentje een dorp de stuipen op het lijf jaagt, de crew van de vissersboot een voor een uitmoordt en Harris weet mee te lokken naar de poolzee om ‘m daar, als een moderne kapitein Ahab, te bestrijden. Dit was het debuut van Bo Derek die hier haar kleren aan mag houden maar wel een been verliest. Dat zou ze twee jaar later met 10 anders doen.
Wel erg mooie muziek van, jawel, Ennio Morricone. Marketingtechnisch trok De Laurentiis alles uit de kast. Net Moby Dick.