Rodney Bingenheimer. Nooit gehoord van die man? Ik eerlijk gezegd ook niet voordat ik deze tragikomische documentaire over zijn leven zag.
Bingenheimer groeide op in Mountain View California, en was al vroeg geïnteresseerd in celebrities. Hij trok naar het LA van midden jaren 60 dat onder invloed van de rock n roll en de flowerpowerbeweging een magneet bleek voor een nieuwe generatie. Hoe onooglijk en schriel hij ook was, op een of andere manier lukte het Rodney om met vrijwel alle beroemdheden vriendschappen aan te knopen. Waarschijnlijk juist omdat hij zo aandoenlijk en hulpeloos was. In de film wordt door hemzelf een vergelijking getrokken met Andy Warhol, en er is zeker een parallel met diens enorme aantrekkingskracht. Toen die periode over z’n hoogtepunt heen was begon Bingenheimer als DJ bij radiostation KROQ en hij bleek al snel een enorm talent voor het ontdekken van nieuwe muziek te hebben. Talloze zangers en bands debuteerden in zijn show op US radio.
Documentairemaker George Hickenlooper (meest bekend van Hearts of Darkness: A Filmmaker’s Apocalypse, met Fax Bahr) volgt Rodney in de nadagen van zijn DJ-carriere en blikt met hem terug op zijn roemruchte verleden. In Mayor of the Sunset Strip wemelt het van de beroemdheden die allemaal een liefdevol woord overhebben voor de kleine Rodney. Hij geniet van al die aandacht maar tegelijk overheerst er een dieptragisch gevoel over een man die nooit liefde heeft gevonden, zijn moeder mist, geen cent wijzer is geworden van zijn hele carrière en die wegkwijnt bij een station dat hem liever kwijt dan rijk is.