Jaja. Oh zo foute maar wel leuke kinder-/groot publiek horror uit de hoge hoed van Spielberg en zijn coproducenten Frank Marshall en Kathleen Kennedy. Een soort It’s a wonderful life maar dan met enge beestjes. Zo Capra-esk als het stadje dat de creatures hier onveilig maken zie je ze zelden. Gremlins bevat alle griezel- en Hollywoodcliches die er maar zijn, en het is dan ook een leuke sport alle referenties naar 50’s horror, Kerstmisgedoe, Alien, en de klassieke personages (de gekke uitvinder, de nerd, de ingekakte sheriff, het lieve onschuldige vriendinnetje en de egoistische grijsaard) te spotten.

De film was een groot succes in 1984 en het is niet moeilijk te zien waarom. Tegelijkertijd is het een product van z’n tijd en hopeloos verouderd. Niet alleen vanwege de voortschrijdende filmtechniek maar ook vanwege de allegorische paranoiaboodschap (waarin de film ook op zijn voorgangers uit de fifties lijkt) die in het post 9/11 tijdperk zo onschuldig aan doet.

Reblog this post [with Zemanta]