In deze sterke lowbudget mix van science fiction en roadmovie trekken een man en een vrouw dwars door de Infected Zone, een gebied in Noord-Mexico dat belaagd wordt door monsters. Van deze beesten is slechts af en toe een glimp te zien maar het is genoeg om mij ervan te overtuigen dat ze erg voorzichtig moeten zijn. Debuterend regisseur Gareth Edwards richt zich vooral op de relatie tussen fotograaf Andrew Kaulder en de rijke reizigster Sam Wynden. Andrew heeft helemaal geen zin om haar op sleeptouw te nemen maar haar vader staat erop dat zijn dochter veilig wordt thuisgebracht.
Een van de sterkste punten van Monsters is de manier waarop Edwards de fantastische elementen mengt met de alledaagse. Hij schept een wereld waarin de aliens al lang aanwezig zijn en waarin de bevolking een manier heeft gevonden om met hun dreiging om te gaan. Hij gebruikt traditionele horrorelementen maar brengt ze met een frisse blik waardoor ik voortdurend op het puntje van mn stoel zit. Andrew en Sam worden gespeeld door 2 onbekende acteurs maar die doen dat erg sterk. De interactie tussen de twee voelt volkomen naturel waardoor het makkelijk is op hun reis mee te gaan. Hoewel Sam de zwakkere lijkt is dat toch niet zo waardoor er een sterke balans is in hun acties en dialogen. Er zijn talloze referenties naar andere genrefilms (Apocalypse Now, Signs, Night of the Living Dead, The Mist, The Road, Cloverfield, District 9) maar de film staat toch volledig op zichzelf. Als de twee uiteindelijk Amerikaans grondgebied bereiken worden ze daar in een prachtige poetische scene geconfronteerd met iets dat de film in een nog apocalyptischer daglicht zet. En hen en mij doet beseffen dat alles voortaan anders is. Indrukwekkend.