3.5/5
Inventieve kruising van het ‘what if’ concept zoals getoond in films als Kieslowski’s Blind Chance, Harold Ramis’ Groundhog Day of Tykwers Lola Rennt, en het realtime principe dat te zien is in bv Timecode van Mike Figgis of Nick of Time van John Badham. Regisseur Duncan Jones toont dit in een Hitchcockiaanse setting van een trein die voortraast richting Chicago, op weg naar een ramp. Het is aan Jake Gyllenhaal om dit te voorkomen, waarbij hij dat voorkomen steeds opnieuw mag proberen.De film boeide me wel en zag er ook prachtig uit, maar toch had ik iets meer verwacht. Deels door Jones’ sterke debuut Moon, deels door het krachtige uitgangspunt van een Irakveteraan die eigenlijk dood is maar wiens lichaam en geest in een alternatieve dimensie nog ingezet kunnen worden. Zij het steeds voor korte duur.
Ik blijf toch zitten met het gevoel dat er meer had ingezeten. Niettemin een volwassen sci-fi film die maar weer eens bewijst dat het genre ook interessant blijft voor Hollywoodfilms. Iets dat Inception vorig jaar overigens ook al liet zien.