4/5
Hij is gescheiden van Betty, is een nieuw bureau begonnen waarvan het succes nog maar afwachten is en hij zit ineens in een apartement in de stad. Draper is wat in de war en zuipt er dan ook flink op los. Dat deed hij altijd al, maar de laatste tijd lijkt hij wel elke avond dronken thuis te komen, al dan niet vergezeld van weer een nieuwe scharrel. Al wordt dat ook minder: er zijn zelfs vrouwen die nee kunnen zeggen tegen zijn avances.
Ook bij Sterling Cooper Draper Pryce is het geen feest: ze zijn volledig afhankelijk van Lucky Strike en het is moeilijk nieuwe accounts binnen te halen. Als Roger Sterling dan ook nog eens wat steken laat vallen wordt het wel erg lastig.
Seizoen 4 is een stuk hectischer dan de voorgaande 3. Zowel in geintroduceerde en weer afgevoerde personages, als in al dan niet afgeronde verhaallijnen en het gevoelsleven van Don. Een aantal personages komt beter uit de verf (vooral de Britse partner Lane Pryce is interessant) maar er zijn er ook die er een beetje bijhangen. Het subplot rond Don’s puberende dochter Sally is fascinerend maar ook verwarrend door de nadruk op haar opkomende seksualiteit en haar woedeaanvallen.
Ik verveel me geen moment maar het voelt ook alsof het brein achter de serie Matthew Weiner niet alles meer in de hand heeft. Hij schijnt nogal wat gevechten met AMC geleverd te hebben over de voortgang, dus wie weet had ie z’n kop er niet helemaal bij. Het einde van dit seizoen doet ook tamelijk bizar aan, maar het zal Don wellicht weer vertrouwen geven zodat hijzelf en SCDP met volle vaart seizoen 5 in kunnen. Cheers.