The Incredible Hulk

Hulk van Ang Lee deed het niet heel best bij critici en publiek, en ook niet bij moederbedrijf Marvel. Velen vonden dat er teveel gepraat werd in die film en dat er nodeloos om de actiebrij heen gedraaid werd. Daarom werd er een nieuwe versie bedacht met in de hoofdrol Edward Norton. The Incredible Hulk start origineel met een gevluchte Bruce Banner die ergens in Brazilië opnieuw is begonnen en daar tracht zijn polsslag te controleren. Hoe hij zo geworden is wordt in een enorm tempo reeds tijdens de begintitels uit de doeken gedaan.

Uiteraard gaat het dan toch mis, en het leger is er als de kippen bij om hem in de boeien te slaan. Maar dat is met een in een  Hulk veranderde Bruce nogal lastig. Hij ontsnapt en gaat dan op zoek naar een serum dat hem van zijn aanvallen afhelpt. General Ross wil dat voorkomen omdat hij in Bruce’s groene versie een nieuw wapen ziet.

The Incredible Hulk is leuk zolang de aandacht bij Norton zit, maar zodra Ross (een ongeïnteresseerde William Hurt) en zijn supersoldaat Emil Blonsky (Tim Roth, die zich waarschijnlijk afvraagt waarom hij ja heeft gezegd tegen deze rol) in beeld komen gaat het mis.

Nee, mijn voorkeur ligt toch echt bij Ang Lee’s versie. Daarin werd tenminste nog wat gefilosofeerd over het ontstaan van de Hulk, het controleren van woede en de diepe wonden die een vader-zoon of vader-dochter conflict kan slaan. Ook de stripelementen vond ik geslaagd.