Tijdens het kijken van de 2e serie Rome wordt ik geconfronteerd met het feit dat ik niet meer zo goed weet hoe het ook weer zat in het Rome na de moord op Julius Caesar. Het eerste seizoen had een heldere spanningsboog: de opkomst en ondergang van JC. Seizoen 2 begint direct na de moord, maar daarna treedt de Romeinse machtsstrijd in werking die zoveel periodes in het enorme rijk gekenmerkt heeft.

De senatoren die Caesar hebben vermoord, onder leiding van de sluwe Cicero, hebben dat gedaan uit liefde voor de republiek. Haar hebben ze immers bevrijd van een tiran. De groep valt wel uiteen omdat er onenigheid is over de verdere plannen. Diegenen die JC steunden maken onderling ook ruzie. Marcus Antonius wil eigenhandig wraak nemen, iets dat hem is ingegeven door Cicero. Hij vindt Octavianus, aangenomen zoon van Caesar, echter op zijn weg. Die heeft andere plannen. Maar uiteindelijk vinden de twee elkaar, omdat ze inzien dat ze alleen samen kans hebben de macht terug te krijgen. Marcus Antonius komt er al snel achter dat de jonge Octavianus behept is met een briljante strategische geest. Het gaat in het tweede seizoen dan ook vooral om de opkomst van de nieuwe Caesar, zoals Octavianus zich laat noemen. Later zou hij de eerste keizer worden, onder de naam Augustus.

Enig zoekwerk op Wikipedia leert dat de makers zich behoorlijk goed aan de feiten hebben gehouden. De personages van Titus Pollo en Lucius Vorinus zijn fictief, maar door hun belevenissen weten ze wel een persoonlijke snaar te raken temidden van al het politieke gekrakeel. Wederom een erg sterke serie. Jammer dat het afgelopen is, maar er schijnt een derde seizoen aan te komen.
Wat kan geschiedenis toch vreselijk leuk zijn…

Reblog this post [with Zemanta]