4.5/5 

Na een lange break vanwege een conflict tussen Matthew Weiner en productiebedrijf AMC keert Mad Men glorieus terug in een ijzersterk seizoen. Don bewoont met zijn nieuwe vrouw Megan een penthouse in de stad. Betty kwijnt ondertussen een beetje weg in het gigantische mansion van haar liefhebbende maar ook saaie Henry.  Hoewel Betty haar lot als aanhangsel van Don nooit echt accepteerde geldt dat voor Megan nog sterker. Maar haar eigen ambities en levenskracht botsen hard met de conservatieve kant van Don.

Het eerste deel van seizoen 5 is wat wennen. Don is met regelmaat een echte klootzak en ook zijn collega’s bij SCDP hebben wel eens betere dagen gekend. Daardoor is het zoeken naar wat verlichting. Ook gedurende de rest van het seizoen zijn er nog veel zware momenten maar het wordt gelukkig nooit teveel. Thematisch valt er veel te beleven waarbij de nadruk ligt op tegenstellingen. Vooral het gender issue valt op maar ook tegenstellingen als: blank en zwart, stad en suburbs, VS en UK, commercie en kunst, progressief en conservatief.

Wat Mad Men zo’n sterke serie maakt is de nadruk op visuals en betekenissen die verborgen zitten in wat er niet gezegd wordt. Het verhaal wordt in eerste instantie verteld in beelden waarbij het zwijgen van karakters vaak meer zegt dan hun woorden. Veel hedendaagse series zijn  enorm dialogue driven. Er wordt gepraat en gepraat totdat je als kijker versuft in de touwen hangt. Mad Men is daar veel terughoudender in wat de serie alleen maar ten goede komt. De aandacht voor de periode is enorm en het is genieten van alle details waarmee de 60’s in het leven geroepen worden.