Fijne kale sci-fi over een creator die zijn creatie iets te goed gemaakt heeft waardoor ze zich uiteindelijk tegen hem keert. Daarin lijkt Ex Machina wel wat op Blade Runner. Ook de liefde tussen mens en robot/replicant is een terugkerend element. Tegelijk zijn de films visueel volkomen verschillend. De esthetiek, lichtheid en eenvoud van Alex Garland’s regiedebuut versus het overdonderende, donkere en complexe van Ridley Scott’s meesterwerk.

Lees ook:

  • Dawn of the Planet of the Apes De openingscredits, waarin in hypertempo wordt uiteengezet hoe de apen zo intelligent werden en de mensheid vrijwel ten onder ging, zijn flink bombastisch. Maar het...
  • Interstellar Ik moest tijdens het kijken (voor de hand liggend nogal) steeds denken aan 2001, A Space Odyssey. Maar waar daarin de mensheid vooruit geholpen wordt door...
  • Devs Alex Garland schreef een aantal films voor Danny Boyle (The Beach, 28 Days Later, Sunshine), maar regisseert inmiddels ook zelf (Ex-Machina en Annihilation). Devs is...