Ik snap het idee dat je vooral mee moet gaan met de zoektocht van Larry ‘Doc’ Sportello en je niet teveel moet laten leiden door logica. Die is er namelijk niet. Inherent Vice heeft wel de flamboyante stijl maar de coherentie en spanningsboog die Boogie Nights (de vergelijkbare film uit zijn oeuvre wat mij betreft) tot zo’n ijzersterke film maakten ontbreekt.
Begrijp me niet verkeerd, Inherent Vice is een sterk geacteerde en lekker overdadige pastiche waarin veel te genieten valt. Joaquin Phoenix met volle bakkebaarden is een feest om te zien en de film zit vol prachtige momenten. Maar er ontbreekt dus ook wat samenhang en, wat erger is, bij vlagen is Inherent Vice best saai. PT Anderson laat scenes heel lang doorgaan waarbij een wat vroegere cut wel op zijn plaats was geweest. Nu is de maaltijd te overdadig en volgevreten haak je dan op een gegeven moment af. Lekker is de film zeker wel maar briljant zeker niet.