3/5 

Het is ook niet gauw goed. Zat ik bij de eerste film te klagen dat er in het eerste uur niets gebeurde, bij nummer 2 denk ik geregeld ‘kan het alsjeblieft wat minder allemaal!’ Zeker in IMAX 3D dendert deze lang uitgesponnen roadmovie over je heen. Waarbij de vraag of wel slim was dit verhaal over 3 films uit te smeren eigenlijk niet gesteld hoeft te worden.

Hoewel Peter Jackson zich inmiddels ruimschoots bewezen heeft zal hij zichzelf ook geregeld afgevraagd hebben waaraan hij begonnen was. The Hobbit, zowel deel 1 als 2 en naar te verwachten ook deel 3, voelt voortdurend als een rip-off van de LOTR-films. Met meer digitale power, dat wel, maar zonder de emotionele impact van die films. Deel 2 is een overgangsfilm, en waar dit bij The Two Towers geen probleem was, voelt het hier duidelijk zo. Het kwaad dat steeds in ’the shadows’ groeit neem ik dan op een gegeven moment niet meer serieus. Bilbo en de dwergen moeten van A naar B en die reis voelt als een serie aan elkaar geplakte scenes, zonder noodzaak. Pas als Bilbo in de berg is en daar de fameuze Smaug ontmoet wordt het weer interessant. Het moment dat Smaug langzaam ontwaakt is nu al een klassieker. The Desolation of Smaug is onderhoudend genoeg en visueel overdonderend, maar mist datgene wat de LOTR-films bij elkaar hield: urgentie en een hart.

Wel leuk om Martin Freeman en Benedict Cumberbatch herenigd te zien na hun Sherlock avonturen. Al zie ik Cumberbatch niet. Hij is de stem van Smaug en die stem maakt de draak echt tot een villain pur sang.