4.5/5
Ik moest er even in komen, maar vanaf het moment dat Winfried Conradi zijn dochter Ines volgt naar Roemenië ben ik hooked. Prachtig hoe die twee om elkaar heen draaien en de koele werkelijkheid van Ines botst met het absurdisme van pa.Niet dat Ines hem niet door heeft. Ze heeft gewoon even geen zin in de grollen van haar vader. Ze doet alsof haar neus bloedt, waardoor de wonderlijkste situaties ineens vrij normaal worden. Juist door alles met een stalen blik te brengen weten vader en dochter me met regelmaat in schaterlachen uit te laten barsten. Tot het moment dat ook Ines geen weerstand meer kan bieden. Een unieke film die realisme en absurdisme, wanhoop en hilariteit, en schaamte en liefde prachtig weet te balanceren.