4/5
Toffe film. Martin McDonagh (In Bruges) is een meester in het mengen van drama en humor. Het drama is duidelijk: de dochter van Mildred Hayes (Frances McDormand) is verkracht en vermoord. Maanden gelede al maar van de moordenaar nog geen spoor. Tijd voor een drastische stap: ze huurt ruimte op de drie reclameborden die al jaren staan weg te rotten op een nauwelijks gebruikte invalsweg van Ebbing. Daarop komt een boodschap gericht aan het hoofd van de politie, William Willoughby (Woody Harrelson). ‘Komt er nog wat van?’Vervolgens loopt dit verhaal natuurlijk uit de hand, op een manier zoals dat vaak in Coen-films gebeurt. Maar niet op de manier zoals je verwacht. Willoughby blijkt terminaal, wat Hayes’ aanklacht in een ander daglicht plaatst. Diens hulpje Dixon (Sam Rockwell), hondstrouw maar ook racistisch en gewelddadig, gaat zich er ook mee bemoeien. Langzaam smeert McDonagh het drama uit, maar hij neemt ook ruimte voor humor. Pijnlijke humor, dat wel. Zoals gezegd, fijne film, maar ik had wel wat moeite met de rol van Sam Rockwell. Dat is een prima acteur, dat liet hij al zien in zijn eerste hoofdrol in Confessions of a Dangerous Mind. Maar hier vind ik hem een karikatuur van de racistische witte verongelijkte man. Maar het leverde hem wel een Oscar voor Beste bijrol op, dus Rockwell steekt de bekende middelvinger naar me op. En hoe komt het toch dat de personages die Woody H. speelt altijd van die mooie vrouwen hebben?